Een schaamteloos mens klinkt als iets negatiefs. Als een verfoeilijk persoon. Maar in werkelijkheid is een ziel die zo wordt omschreven te benijden; verlost van elk oordeel van zijn omgeving. Vrijheid heeft niets te maken met op vakantie gaan naar Ibiza of helemaal zen worden tijdens een yogasessie. Ware vrijheid is handelen, denken, voelen zonder enige notie, bewust of onbewust, van wat de anderen daarvan zouden vinden.

        Ondanks enkele raakvlakken is deze schaamteloosheid iets anders dan egoïsme, waarbij je simpelweg geen rekening houdt met anderen en je gedrag enkel afhangt van wat voor jou het beste is.                                                                                                                         Een hoeksteen van het mens zijn, is het observeren en tegelijkertijd beoordelen van andere soortgenoten. Ware schaamteloosheid vraagt het opofferen van deze hoeksteen. Zij moet als het ware verpulvert en weggeblazen worden. Maar dan zal het menselijk bouwsel instorten en blijft er niets meer over. Daarom is het onmogelijk om deze staat bij leven te verkrijgen. Alleen de doden zijn oprecht schaamteloos, maar kunnen hier de vruchten niet meer van plukken. Zij zijn slechts vrij van schaamte, omdat zij zich van niets meer bewust zijn. Deze schaamteloosheid is het dichtst te benaderen door alleen thuis te zijn met de gordijnen gesloten. De vraag is wat het betekent voor de identiteit van een mens als hij niet meer nadenkt over wat een ander daarvan vindt.

Schamen is een Russische roulette waarbij alle deelnemers de revolver oneindig aan elkaar doorgeven zonder de trekker over te halen. 

                                                                                              Ieder schaamt zich voor een ander en die schaamt zich weer voor een ander. Schamen is een Russische roulette waarbij alle deelnemers de revolver oneindig aan elkaar doorgeven zonder de trekker over te halen. Iedereen is bang dat een ander dat voor ze doet.

                                                                                                Zo heeft de angst voor schaamte door het oordeel van een ander een belangrijke sociale controle functie om al te extreme individuele uitwassen te voorkomen. Zouden wij zonder schaamte worden als dieren die alleen hun instinct volgen zonder geweten? Of creëert schaamte een volk van middelmatigheid waarbinnen een mens maar matig zichzelf kan zijn. Zolang hij maar voldoet aan wat normaal wordt geacht door het grootste aantal personen binnen de samenleving is schaamte ver weg.